เขาถูกจับกุมในข้อหาซ่องโจรในวันที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2539[9]โดยเจ้าหน้าที่ตำรวจของสถานีตำรวจบางพลัดได้รับการประสานจากสถานีตำรวจชนะสงครามให้ไปดูตัวเขาซึ่งเป็นผู้ต้องหาคดีซ่องโจรเพราะสงสัยว่าเขาเป็นฆาตกรฆ่าข่มขืนเด็กหญิงสุพรรณษา เชิดชูซึ่งสถานีตำรวจบางพลัดต้องการตัว ซึ่งเจ้าหน้าที่ตำรวจสถานีตำรวจบางพลัดได้นำพยานมาชี้ตัวเขาซึ่งพยานสามารถชี้ตัวเขาได้ถูกต้องทุกคน[10]ในวันถัดมาเจ้าหน้าที่ตำรวจได้นำขนเพชรและอสุจิของเขาไปพิสูจน์ในการแพทย์ ในการสอบสวนครั้งแรกเขาได้ให้การปฎิเสธตลอดทุกข้อกล่าวหาหลังจากการสอบสวนครั้งแรกเจ้าหน้าที่ตำรวจได้ให้ชี้ตัวคนร้ายอีกครั้งต่อหน้านักข่าวซึ่งพยานก็สามารถชี้ตัวเขาได้ถูกต้องทุกคน จึงมาการสอบสวนเพิ่มเติมแต่เขาก็ให้การปฎิเสธ ในวันถัดมา (8 กรกฎาคม) เขาได้รับสารภาพว่าเขาคือคนร้าย โดยเขาได้ให้การว่าเขาได้ไปเข้าห้องน้ำของโรงเรียนที่เกิดเหตุแล้วเหลือบไปเห็นป้ายชื่อของเด็กหญิงสุพรรณษาที่เขียนว่าสุพรรษณาทำให้เขาเกิดอารมณ์ทางเพศ ก่อนข่มขืนและจับเธอกดน้ำจนเสียชีวิต[11] ในวันถัดมาเจ้าหน้าที่ตำรวจได้นำเขาไปทำแผนประกอบคำรับสารภาพหลังจากทำแผนเสร็จ ผลการตรวจเปรียบเทียบพันธุกรรมออกมาว่าขนเพชรและน้ำอสุจิที่พบในตัวของศพตรงกับเขา[12]